Mel Bochner
Tag: exhibition
AROUND FOUR OR MORE CORNERS OR CORNER PIECES…
AROUND FOUR OR MORE CORNERS OR CORNER PIECES…an online show curated by Jacob Fabricius
Electrified 02 @ S.M.A.K.
– Hacking Public Space staat – naast het aftasten van de grenzen tussen de verschillende kunstenvelden en de manier waarop kunstenaars de publieke ruimte vandaag betreden – ook voor ‘onderzoek’ naar veranderende tendensen die de notie ‘publieke ruimte’ de afgelopen dertig jaar in zwang houden. In die zin presenteert het project zich als een complementair drieluik: zestien internationaal opererende kunstenaars met zeer uiteenlopende achtergronden tonen bestaand en nieuw werk in het museum. Meer dan de helft van hen onderneemt ook acties in de stad – zogenaamde ‘city hacks’. Deze worden gedocumenteerd en gaandeweg in de tentoonstelling geplaatst.
via S.M.A.K..
Chipka / Netwerk Aalst
ctrl[space] : Rhetorics of Surveillance
Rhetorics of Surveillance
from Bentham to Big Brother
In 1785, the British philosopher Jeremy Bentham
(1748-1832), founder of the doctrine of Utilitarianism, began working on a plan for a model prison called the panopticon. The signature feature of this design was that every one of the individual jail cells could be seen from a central observation tower which, however, remained visually inscrutable to the prisoners. Since they could thus never know for sure whether they were being watched, but had to assume that they were, the fact of actual observation was replaced by the possibility of being watched. As a rationalist, Bentham assumed that this would lead the delinquents to refrain from misbehaving, since in order to avoid punishment, they would effectively internalize the disciplinary gaze. Indeed, Bentham considered the panoptic arrangement, whereby power operates by means of the spatial design itself, as a real contribution to the education of man, in the spirit of the Enlightenment.
Manon de Boer bij Jan Mot
Nooit zal ik mij kunnen ontdoen van de frustratie die ontstaat zodra ik midden in een time-based-art kunstwerk meestal een film- of videowerk stap en daardoor geen grip kan krijgen op de contextuele tijd-, plaats- en ruimtebepalingen van het werk. Zelfs als je ongeveer weet wat je te wachten staat, is het toch beter om de film van begin tot eind te zien en liefst ook de duur vooraf te weten, zodat je je tijd en aandacht weloverwogen kunt besteden.
via Endless Lowlands » Blog Archive » Manon de Boer bij Jan Mot.
De Avant-Garde: ‘Depression’ @ Marres Maastricht
‘Marres, centrum voor contemporaine cultuur’ is een charmant initiatief in een prachtig gebouw in de binnenstad van Maastricht. Achter het gebouw ligt een tuin waar een soort permacultuur ontwerp een prettig rommelig aanzien creëert.
Het onderwerp ‘Depression’ en de omschrijving hiervan door de curatoren Lisette Smits en Dan Kidner klinkt interessant. “…there are a number of distinct themes that emerge from the exhibition: the fate of the 20th century avant-gardes, cultural representations of economic systems and financial crises, the mourning of social systems and political movements, and personal and collective loss. ….” vermeld het persbericht.
via Endless Lowlands » Blog Archive » De Avant-Garde: ‘Depression’.
Robbert Morris, Notes on Sculpture @ museum Abteiberg
Robert Morris, an influential theorist and artist, wrote a three part essay, “Notes on Sculpture 1-3”, originally published across three issues of Artforum in 1966. In these essays, Morris attempted to define a conceptual framework and formal elements for himself and one that would embrace the practices of his contemporaries. These essays paid great attention to the idea of the gestalt – “parts… bound together in such a way that they create a maximum resistance to perceptual separation.” Morris later described an art represented by a “marked lateral spread and no regularized units or symmetrical intervals…” in “Notes on Sculpture 4: Beyond Objects”, originally published in Artforum, 1969, continuing to say that “indeterminacy of arrangement of parts is a literal aspect of the physical existence of the thing.” The general shift in theory of which this essay is an expression suggests the transitions into what would later be referred to as Postminimalism.
In New York, Morris began to explore the work of Marcel Duchamp making pieces that directly responded to Duchamp’s (Box with the Sound of its Own Making (1961), Fountain (1963)). In 1963 he had an exhibition of Minimal sculptures at the Green Gallery in New York that was written about by Donald Judd. In 1964 Morris devised and performed two celebrated performance artworks 21.3 in which he lip syncs to a reading of an essay by Erwin Panofsky and Site with Carolee Schneemann. Morris enrolled at Hunter College in New York (his masters thesis was on the work of Brancusi) and in 1966 published a series of influential essays “Notes on Sculpture” in Artforum. He exhibited two L Beams in the seminal 1966 exhibit, “Primary Structures” at the Jewish Museum in New York.
(source: wikipedia)
Box with the Sound of its Own Making (1961)
Serendipity by Ann Veronica Janssens @ Wiels Brussel
Ann Veronica Janssens experimenteert met het ongrijpbare. Toch probeert de kunstenares eerder te experimenteren met de verschillende vormen en verschijningen van het ongrijpbare dan ze werkelijk vast te houden. Haar werk is gebaseerd op de zintuiglijke ervaring en op het samenkomen van het lichaam en de ruimte. Ann Veronica Janssens gebruikt licht, kleur, geluid als tastbare materialen voor haar experimenten rond perceptie van de ruimte en beweging. De bezoeker – die ze desoriënteert/verwart door de wijziging/deconstructie van de gekende ruimte – wordt geïntegreerd in haar installaties. Alle zintuigen worden aangesproken om het immateriële zichtbaar en tastbaar te maken.
Van deze experimenten van fenomenen die zich moeilijk laten vatten worden in Wiels verschillende excessen, verschuivingen en grensgevallen getoond : retinale verblindingen, lichtbombardementen, uithollingen, hoogtevrees, oververzadiging, knipperen, constant geluid, vertragingen… Tussen deze fenomenen die zich op de rand van de visuele en auditieve stabiliteit bevinden, worden een tiental nieuwe sculpturen getoond, waaronder zes grootschalige displays die een ware onderdompeling vormen, bestaande uit licht-, kleur-, geluidsbaden.
De meeste sculpturen zijn niet te fotograferen … maar te ervaren.
Ann Veronica Janssens questions the elusive. She tries less to grasp the impalpable and chooses to experiment with its multiple forms and apparitions instead. Janssens work is based on one’s sensorial experience, the encounter of the body and the space. She uses light, colour and sound to create experiences that heighten a viewer’s perception and awareness of space and movement. The visitor – whom Janssens disorientates by the modification and destruction of the known space – is an integral part of her installations. She engages all senses to render the immaterial visible and tangible.
Phenomenal experiences are nearly impossible to capture but often awaken the senses of the individual. Janssens’ exhibition at Wiels will include sensory experiences for the viewer through the utilization of: dazzle, flashing lights, persistence of vision, vertigo, saturation, speed and infinite sounds …These phenomena border the edge of visual and auditory instability. For her exhibition at Wiels, ten new sculptures will be presented, among which six large devices will be real immersions, like bathing light, sound or colour.
Most of the time her sculptures cannot be photographically captured… but shall be experienced.
