Het begrip ‘leegte’ wordt in de kunst vaak beschouwd als een vorm van non-presentatie, een weigering kunst visueel te presenteren. Maar je kunt je afvragen wat die leegte nog voorstelt nu zij in de kunst zoveel nieuwe vormen van representatie heeft voortgebracht. Waar is de ‘leegte’, als zij altijd afhankelijk is van een zekere vorm van ‘aanwezigheid’? Toen begin jaren zestig de commerciële markt rondom kunst toenam, reageerden kunstenaars sceptisch op de toegenomen complexiteit die dat met zich meebracht. Representanten van deze markt, zoals galerieën, collectioneurs en musea, werden geprovoceerd met radicaal conceptuele voorstellen. De Britse groep Art & Language ontwikkelde in 1966 The Air-Conditioning Show, een tekst gebaseerd op het zuurstofvolume dat circuleert door het airconditioningsysteem van de galerieruimte, Robert Barry verklaarde tijdens zijn tentoonstellingen in Amsterdam, Los Angeles en Turijn de galerie gesloten Closed Gallery Piece, 1969-1970 en Robert Irwin liet de ruimte van de Ace Gallery in Los Angeles leeg, maar keerde met regelmaat terug om na te denken wat er geproduceerd en gepresenteerd zou kunnen worden Experimental Situation, 1970.
via Metropolis M » Magazine » 2009-no5 » Voids, A Retrospective.