De sokkel, een wezenlijk onderdeel van het klassieke beeld, dient Vermeiren als fundament voor zijn onderzoek. De sokkel neemt een belangrijke plaats in in de geschiedenis van de beeldhouwkunst: het verdwijnen ervan markeert de overgang van de klassieke beeldhouwkunst naar de moderne meestal sokkelloze sculptuur. Deze evolutie werd op het einde van de negentiende eeuw in gang gezet door Auguste Rodin. Ook Constantin Brancusi heeft binnen deze evolutie een belangrijke rol gespeeld: voor hem maakt de sokkel integraal deel uit van de sculptuur.

Source: Didier Vermeiren (Brussels 1951) –