Voor de Vlaamse cultuursocioloog Pascal Gielen (1970) is de kunstenaar zelfs de ideaaltypische neoliberale werknemer: wendbaar, buigzaam, mobiel en creatief. Een voorloper van de flexibilisering die we nu overal zien. Gielen: ‘De nieuwe modelarbeider is een soort kapitalistische karikatuur van de kunstenaar. Hij is nomadisch, heeft geen negen-tot-vijfmentaliteit, denkt ‘out of the box,’ is multi-inzetbaar, beweegt van project naar project, kan van weinig leven en heeft de potentie om met geringe middelen iets te creëren.’

Source: De ideale werknemer van nu is een kunstenaar, meent deze socioloog – De Correspondent