Author: wtrhs

I Am Sitting in a Room – Wikipedia, the free encyclopedia

I am sitting in a room 1969 is one of composer Alvin Lucier’s best known works, featuring Lucier recording himself narrating a text, and then playing the recording back into the room, re-recording it. The new recording is then played back and re-recorded, and this process is repeated. Since all rooms have characteristic resonance or formant frequencies e.g. different between a large hall and a small room, the effect is that certain frequencies are emphasized as they resonate in the room, until eventually the words become unintelligible, replaced by the pure resonant harmonies and tones of the room itself. The recited text describes this process in action—it begins “I am sitting in a room, different from the one you are in now. I am recording the sound of my speaking voice,” and the rationale, concluding, “I regard this activity not so much as a demonstration of a physical fact, but more as a way to smooth out any irregularities my speech might have,” referring to his own stuttering.Lucier had also specified that a performance need not use his text and the performance may be recorded in any room. The composer himself has recorded the piece in at least one room he did not find aesthetically acceptable.

via I Am Sitting in a Room – Wikipedia, the free encyclopedia.

By Index & Index , , , ,

Holy Theatre from Peter Brook’s book The Empty Space

The Holy Theatre

By Peter BrookI am calling it the Holy Theatre for short, but it could be called The Theatre of the Invisible-Made-Visible: the notion that the stage is a place where the invisible can appear has a deep hold on our thoughts. We are all aware that most of life escapes our senses: a most powerful explanation of the various arts is that they talk of patterns which we can only begin to recognize when they manifest themselves as rhythms or shapes. We observe that the behaviour of people, of crowds, of history, obeys such recurrent patterns. We hear that trumpets destroyed the walls of Jericho , we recognize that a magical thing called music can come from men in white ties and tails, blowing, waving, thumping and scraping away. Despite the absurd means that produce it, through the con­crete in music we recognize the abstract, we understand that ordinary men and their clumsy instruments are transformed by an art of possession. We may make a personality cult of the conductor, but we are aware that he is not really making the music, it is making him—if he is relaxed, open and attuned, then the invisible will take possession of him; through him, it will reach us.

via Holy Theatre from Peter Brook’s book The Empty Space.

By Index & Index , , ,

Nepotists, opportunists, freaks, friends and strangers intersecting in the grey zone. | z33

Grijze zone

In de kunstwereld wordt er over een galerijruimte vaak gesproken als een ‘white cube’, een lege witte doos waarbinnen de kunst ongestoord kunst kan zijn. In het theater wordt gesproken over de ‘black box’, het podium waarop acteurs een imaginaire wereld creëren. Met het project ‘Nepotists, opportunists, freaks, friends and strangers instersecting in the grey zone’ zoekt bolwerK de tussenruimte op, een ongedefinieerde, interpretatieve ruimte tussen de plooien van de geijkte systemen. De grijze zone is een interpreteerbare ruimte. Het is een zone vol potentialiteit, waarin de nadruk ligt op dynamiek en actie. De grijze zone nodigt dan ook de kunstenaars, de toeschouwers, de tentoonstellingsbezoeker en de toevallige passant uit tot vrije bijdrage.

De tentoonstelling valt het best te vergelijken met een doorlopende performance waarin de bezoeker zelf een rol speelt.

via Nepotists, opportunists, freaks, friends and strangers intersecting in the grey zone. | z33.

By Index & Index ,

Manon de Boer bij Jan Mot

Nooit zal ik mij kunnen ontdoen van de frustratie die ontstaat zodra ik midden in een time-based-art kunstwerk meestal een film- of videowerk stap en daardoor geen grip kan krijgen op de contextuele tijd-, plaats- en ruimtebepalingen van het werk. Zelfs als je ongeveer weet wat je te wachten staat, is het toch beter om de film van begin tot eind te zien en liefst ook de duur vooraf te weten, zodat je je tijd en aandacht weloverwogen kunt besteden.

via Endless Lowlands » Blog Archive » Manon de Boer bij Jan Mot.

By Index & Index ,

No Subject – Encyclopedia of Lacanian Psychoanalysis

No Subject is an online archive and encyclopedia of information related to Lacanian psychoanalysis. It is a collaborative project updated by an active and growing community of users.Join us in making our site better and better! For help getting started, please visit our new Community Forum. If you have any questions, you can post them there or use our new contact form.

via Main Page – No Subject – Encyclopedia of Lacanian Psychoanalysis.

By Index & Index , , ,

Lacan

Lacan wordt met Foucault, Derrida en Lyotard gerekend tot de belangrijkste representanten van de stroming in Franse filosofie die de antisubjectfilosofie genoemd wordt. Deze filosofie is een reactie op het traditionele eenheidsdenken ook wel identiteitsfilosofie genoemd. Genoemde filosofen zijn vooral tijdgenoten. Zij vormen geen actieve groep. De antisubjectfilosofie verwerpt het idee dat de individuele mens als grondslag kan dienen voor het filosofisch denken. Dat de mens de waarheid in pacht zou hebben of via de wetenschap zou kunnen krijgen, vinden zij een grenzeloze overschatting van de kwaliteiten die toegeschreven worden aan het feit dat mensen kunnen denken. Kortom het idee van de mens als subject van de geschiedenis vormt een misvatting. De taal is in het werk van deze filosofen een belangrijk aanknopingspunt. De mens die er prat opgaat, dat hij spreekt, is in feite horig aan de orde die de taal sticht. De verschillen tussen deze filosofen spitsen zich vervolgens vooral toe op een viertal aspecten: het samenvallen van de taal en het vertoog (Foucault), de plaats die het individuele spreken kent ten opzichte van de taal (Lacan), het verschil tussen spreken en schrijven (Derrida) en de kwestie van de pragmatiek van de verhalende kennis en de zelflegitimatie van de wetenschappelijke kennis (Lyotard).

via Lacan.

By Index & Index , ,

De Avant-Garde: ‘Depression’ @ Marres Maastricht

‘Marres, centrum voor contemporaine cultuur’ is een charmant initiatief in een prachtig gebouw in de binnenstad van Maastricht. Achter het gebouw ligt een tuin waar een soort permacultuur ontwerp een prettig rommelig aanzien creëert.

Het onderwerp ‘Depression’ en de omschrijving hiervan door de curatoren Lisette Smits en Dan Kidner klinkt interessant. “…there are a number of distinct themes that emerge from the exhibition: the fate of the 20th century avant-gardes, cultural representations of economic systems and financial crises, the mourning of social systems and political movements, and personal and collective loss. ….” vermeld het persbericht.

via Endless Lowlands » Blog Archive » De Avant-Garde: ‘Depression’.

By Index & Index ,